فردای‌کرمان ـ گروه جامعه: مدیرکل دفتر حفاظت و احیای تالاب‌های سازمان حفاظت محیط‌زیست گفت: «جازموریان (در جنوب استان کرمان)، هامون و گاوخونی سه تالابی هستند که از بین تمام تالاب‌های کشور بدترین وضعیت را از نظر آبگیری دارند و تقریبا هر سه به صورت کامل خشک شده‌اند».
آرزو اشرفی‌زاده افزود: «متاسفانه با وجود گذشت بیش از چهار ماه از سال آبی جاری، هنوز هر سه تالاب هیچ‌گونه آبی دریافت نکرده‌اند و این در حالی است که در سال آبی گذشته نیز گاوخونی هیچ حقابه‌ای نگرفت، هیچ حقابه‌ای از سمت رودخانه هیرمند به سمت هامون رهاسازی نشد و میزان آبگیری تالاب جازموریان نیز نسبت به حقابه تعیین‌شده توسط سازمان محیط‌زیست بسیار کمتر بود».
وی با بیان اینکه سازمان محیط‌زیست پیگیر تخصیص حقابه تمام تالاب‌ها است، ادامه داد: «براساس مطالعاتی که در سال ۹۸ انجام شده است، از ۳.۴ میلیون عرصۀ تالابی ایران، حدود ۱.۵ میلیون هکتار پتانسیل غبارخیزی دارند. سطح غبارخیزی تالاب‌های مختلف متفاوت است، اما بیش‌ترین سطح غبارخیزی مربوط به تالاب جازموریان است».
به گزارش فردای‌کرمان به نقل از ایلنا، وی 16 بهمن‌ماه اضافه کرد: «همچنین برخی از دیگر تالاب‌های بزرگ کشور مانند هامون و گاوخونی نیز چنین وضعیتی دارند».
وی در بخش دیگری از اظهاراتش در پاسخ به این سوال که چه حد از وضعیت نامناسب امروز تالاب‌های ایران ناشی از بی‌توجهی به اصول توسعه پایدار و سوء مدیریت منابع و مصارف آبی است و سهم تغییر اقلیم و تبعات محیط‌زیستی ناشی از آن را در شرایط کنونی تالاب‌های کشور را چطور می‌توان ارزیابی کرد، توضیح داد: «با وجود این که نمی‌توان نقش تغییر اقلیم در تسریع روند خشک شدن برخی تالاب‌های کشور را انکار کرد، اما حتما بخش زیادی از علل وضعیت نامناسب بیشتر تالاب‌های ما در مدیریت ناپایدار منابع آبی و توسعه کشاورزی بدون در نظر گرفتن اصول محیط‌زیستی در حوضه های آبخیز گوناگون ریشه دارد».
وی افزود: «برای اینکه بتوانیم درصد دقیقی را دربارۀ مقایسۀ نقش تغییر اقلیم و مدیریت ناپایدار منابع و مصارف آبی در تشدید روند خشک شدن تالاب‌های ایران بیان کنیم، نیاز به انجام مطالعات گسترده‌ای وجود دارد، اما بررسی‌های علمی نشان می‌دهد مسائل مدیریتی قطعا بیشتر از موضوعات طبیعی مانند خشکسالی و دیگر تبعات تغییرات اقلیمی در خشک شدن تالاب‌ها نقش داشته است».
وی بیان کرد: «اساسا در سطح جهان رابطه بین تغییر اقلیم و خشک شدن تالاب‌ها دو سویه است، به نحوی که هم نوسانات اقلیمی روی تسریع فرآیند خشک شدن تالاب‌ها اثر می‌گذارد و هم نابودی تالاب‌ها بر تغییر اقلیم موثر است، زیرا تالاب‌ها یکی از مهم‌ترین عوامل طبیعی تثبیت‌کننده کربن هستند و باعث کاهش انتشار دی‌اکسید کربن به عنوان مهم‌ترین گاز گلخانه‌ای عامل بروز تغییرات اقلیمی می‌شوند، بنابراین خشک شدن تالاب‌ها باعث تخریب یکی از منابع اصلی کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود و تسریع روند تغییرات اقلیمی را به همراه دارد».
وی ادامه داد: «همچنین هرچقدر آثار سوء ناشی از تغییر اقلیم شامل گرمایش جهانی، نوسانات بارشی و افزایش احتمال وقوع خشکسالی بیشتر شود، روند خشک شدن تالاب‌ها نیز سرعت بیش‌تری به خود می‌گیرد».
اشرفی‌زاده با تاکید بر این که با مدیریت پایدار منابع آبی در حوضه‌های آبخیز مختلف، می‌توان به احیای تمام تالاب‌ها حتی تالاب‌هایی که به صورت کامل خشک شده‌اند، امید داشت، گفت: «وضعیت هر تالاب نشانگر و شاخص عملکرد ما در مدیریت منابع آبی حوضۀ آبریز مربوط به آن تالاب است، یعنی اگر یک تالاب در آستانۀ خشک شدن قرار داشته باشد، باید گفت که عملا مدیریت ناپایداری در زمینه منابع و مصارف آبی آن حوضه آبخیز اعمال شده است، زیرا ما با اعمال مدیریت پایدار و صحیح بر منابع آبی هر حوضه آبخیز قطعا می‌توانیم تالاب مربوط به آن حوضه را احیا کنیم». / الف
نظر خود را بنویسید