فردای‌کرمان – گروه جامعه: مسئول دبیرخانه تالاب‌های استان کرمان در اداره‌کل محیط زیست استان دربارۀ وضعیت تالاب جازموریان گفت: «ما در پی آن هستیم که وضعیت آب به ثبات برسد و حقابۀ تالاب نیز به‌صورت مستمر رهاسازی شود».
امیرحمزه درخشانی افزود: «از سال ۱۳۸۹ به این سو، تالاب به‌شدت خشک شده و سیلاب‌ها به حداقل رسیده‌اند».
وی با بیان اینکه تالاب حتی پس از چند روز بارندگی، دوباره خشک می‌شود ادامه داد: «وضعیت آبی باید به حالت ثابتی برسد تا بتوان اقداماتی برای احیای تالاب انجام داد و مستنداتی برای تالاب‌های فصلی وجود دارد که باید چند ماه در سال آب داشته باشند، اما در پنج سال گذشته تالاب جازموریان تقریبا به طور کامل خشک بوده است».
درخشانی اضافه کرد: «سال گذشته در فروردین‌ماه، سیلابی آمد اما وجود آب در تالاب تنها ۱۰ روز دوام آورد و دوباره خشک شد».
به گزارش فرادای‌کرمان به نقل از ایرنا کرمان، وی با بیان اینکه تالاب جازموریان که بین ۲ استان واقع شده، نیاز به مدیریت آب و محصولات کشاورزی دارد افزود: «این تالاب می‌تواند به‌عنوان منبعی برای تولید علوفه و کنترل گرد و غبار عمل کند».
افزایش بیماری‌های تنفسی در منطقه
این کارشناس محیط زیست با اشاره به اینکه خشکی تالاب به کاهش محصولات کشاورزی و افزایش بیماری‌های تنفسی در منطقه منجر شده است گفت: «گرد و خاک به طور تصاعدی افزایش می‌یابد و جمعیت پرندگان مهاجر و بومی نیز تحت تاثیر قرار گرفته است».
وی افزود: «پرندگان بومی نیز به دنبال منابع آب به مکان‌های دیگر مهاجرت می‌کنند و جمعیت آن‌ها به‌شدت کاهش می‌یابد به طوری که اگر به اطراف روستاها بروند آسیب‌پذیری آن‌ها بیشتر می‌شود».
چالش‌های ثبت در کنوانسیون رامسر
وی با اشاره به کنوانسیون رامسر و اینکه چرا نمی‌توان به دلیل نبود آب در تالاب جازموریان این تالاب را در کنوانسیون ثبت کرد ادامه داد: «کنوانسیون رامسر برای حفاظت از تالاب‌ها برنامه‌ریزی کرده و ممکن است تالاب هامون در سیستان و بلوچستان را نیز به دلیل خشکی و آبگیری نشدن سال‌های متمادی از این کنوانسیون خارج کند».
درخشانی هشدار داد که زنگ خطر سال‌هاست به صدا درآمده و نیاز به اجرای برنامه‌های احیای تالاب جازموریان احساس می‌شود.
منابع آبی و ضرورت مدیریت آن
مسئول دبیرخانه تالاب‌های استان کرمان دربارۀ چگونگی تامین آب تالاب نیز بیان کرد: «بخشی از آب تالاب جازموریان از سد هلیل‌رود تامین می‌شود که بسته به شرایط خشکسالی و تَر سالی متفاوت است».
وی افزود: «فاصلۀ سد هلیل‌رود تا تالاب نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر است و حقابه به بند انحرافی پایین‌دست نمی‌رسد».
درخشانی گفت: «۱۳ درصد حقابه‌ای که برای تالاب تعیین شده باید از رهاسازی آب سد تامین شود و باقی‌ماندۀ حقابه از محل مدیریت آب‌های زیرزمینی و چاه‌های غیرمجاز باشد».
وی یادآور شد: «در گذشته سطح آب‌های جازموریان به‌حدی بالا بود که این تالاب به‌عنوان باتلاق شناخته می‌شد اما در چند دهۀ اخیر، برداشت آب‌های زیرزمینی از حوضه‌های اطراف، سطح سفره‌های آب را کاهش داده و باعث خشکی تالاب شده است».
درخشانی گفت: «این وضعیت و خشکی تالاب جازموریان به کاهش رطوبت و از بین رفتن پوشش گیاهی منجر شده است».
درخشانی افزود: «آمار دقیقی از چاه‌های مجاز و غیرمجاز وجود ندارد، برخی منابع از وجود ۱۰ هزار چاه مجاز خبر می‌دهند، در حالی که آمار دقیقی از سوی آب منطقه‌ای تاکنون ارائه نشده است».
وی خاطرنشان کرد: «برخی کشاورزان در زمین‌های خود هم چاه مجاز و هم چاه غیرمجاز دارند و این موضوع نیاز به یک طرح مطالعاتی منطقه‌ای دارد».
ضرورت ایجاد توازن بین کشاورزی و منابع آبی
وی تاکید کرد: «بین کشاورزی و برداشت آب باید توازن وجود داشته باشد، اما اینک این توازن به هم خورده است».
درخشانی افزود: «کشاورزی به‌شدت توسعه یافته و در عین حال، به محیط زیست آسیب می‌زند و برداشت بی‌رویۀ آب برای کشاورزی تاثیر مستقیم بر تالاب دارد».
وی یادآور شد: «منطقۀ جنوب کرمان، شامل رودبارجنوب، قلعه‌گنج و زهکلوت (شهرستان جازموریان)، بیشترین سطح کشت محصولات آب‌بر را دارند و کشت‌های آب‌بر که محصولات آن‌ها به استان‌های دیگر و حتی خارج از کشور صادر می‌شوند، در این منطقه رواج یافته است».
درخشانی در ادامه با بیان اینکه مشارکت در کارگاه‌های آموزشی و اطلاع‌رسانی به مردم می‌تواند به احیای تالاب کمک کند یادآور شد: «مشارکت مردم در حفاظت از تالاب بسیار ارزشمند است و تا زمانی که مردم خود را در امر حفاظت و مدیریت تالاب دخیل نکنند، هیچ تغییر مثبتی حاصل نخواهد شد». /پ
نظر خود را بنویسید