فردای کرمان ـ مسعود نورالدینی: دوم آبان‌ماه ۱۴۰۴، مجموعه «خجسته آگاه» میزبان جمعی از شاعران، نویسندگان، هنرمندان و دوستداران شعر بود تا در سیزدهمین نشست از سلسله جلسات «اتفاق»، از کتاب تازه‌ی امیرحسین نورالدینی با عنوان «بیراه» رونمایی شود.
در این مراسم، چهره‌هایی همچون اردشیر رستمی (کاریکاتوریست و نویسنده)، سیدعلی میرافضلی (شاعر و رباعی‌پژوه)، مسلم حاج‌عبداللهی (شاعر و داستان‌نویس) و علی حیدری‌زاده (شاعر) حضور داشتند و هر یک از زاویه‌ای به تحلیل و روایت جهان شعری نورالدینی پرداختند.
سیدعلی میرافضلی در سخنانی مبسوط، شعر نورالدینی را در ادامه‌ی سنت غزل اجتماعی و اعتراضی ایران، از حافظ تا شاعران معاصر دانست و به کاربرد مکرر واژه‌ی «مرگ» در اشعار او اشاره کرد؛ مرگی که نه پایان زندگی، که نماد مرگ آرزوها و نشان‌از سرخوردگی «نسلی» است.
وی همچنین به همانندی وزن غزل‌های نورالدینی با اوزان به‌کاررفته در شعر حافظ اشاره کرد و این همسانی را عاملی برای تقویت لحن اعتراضی و اندوهگین اشعار برشمرد.
در ادامه، مسلم حاج‌عبداللهی با بیانی صمیمی و طنزآلود، خاطراتی از دوستی دیرینه‌ی خود با نورالدینی بازگو کرد؛ از روزهای نوجوانی و جلسات شعر در رفسنجان تا شکل‌گیری دوستی‌های پایدار در مسیر شعر.
او نورالدینی را «معتاد به کلمه» خواند که حتی در روزهای سخت کرونا، جلسه‌ی شعر را تعطیل نکرد و خانه‌اش را پناهگاه واژه‌ها ساخت.
اردشیر رستمی نیز در بخشی اثرگذار از مراسم، بر «صداقت» به عنوان مهم‌ترین ویژگی شعر نورالدینی تأکید کرد و گفت: «در هنر، صداقت رکن اصلی است و نورالدینی شاعری است که در شعرش ادعا نمی‌کند، بلکه زندگی می‌کند.»
رستمی با خوانش نمونه‌هایی از شعرهای کتاب، به تحلیل درون‌مایه‌هایی چون مرگ، حیرت و اعتراض پرداخت و با اشاره به اشعاری از شاعران جهانی چون ریتسوس، شعر نورالدینی را در آینه‌ی ادبیات جهان بازتاب‌دار یافت.
این مراسم، که با شعرخوانی شاعر و چند تن از مدعوین همراه بود، در فضایی صمیمی به پایان رسید و هنرمندان از عرصه‌های گوناگون… همگی به افتخار شعر گرد هم آمده بودند تا نشان دهند شعر صادق، مرز نمی‌شناسد.
نظر خود را بنویسید