پناه بردن به پشت بام از ترس سیل!

محمد لطیف‌کار - شامگاه دوشنبه چهارم فروردین که خبرهای سیل جنوب و شرق کرمان را دنبال می‌کردم دیدم ایسنا از قول مدیر هلال احمر استان نوشته: «در ۴ شهرستان جنوبی و شرقی استان کرمان شامل روبار جنوب، قلعه‌گنج، کهنوج و ریگان بارندگی‌های شدید و سیل‌آسا را شاهد بودیم» و در ادامه مدیرکل مدیریت بحران استانداری کرمان هم گفته: شدت بارش‌ها در بخش زهکلوت به‌گونه‌ای بوده که باعث شده نزدیک به ۸۰ درصد بخش زهکلوت دچار آبگرفتگی شدید شود و آب وارد تعداد زیادی از منازل مسکونی این منطقه گردد. متاسفانه تعدادی از اهالی روستاهای منطقه جازموریان شب گذشته را بدلیل شدت بارش‌ها بر روی پشت‌بام‌های خود گذراندند.
یادم هست سال گذشته تقریبا همین موقع که سیل آمد و نقاط بسیاری از کشور را تخریب کرد، یک روز که عکس‌های خبرگزاری‌ها را تماشا می‌کردم، از جمله مواردی که باعث تعجب من شد، و اشکم را در آورد، همین بود که دیدم یکی از شهرهای خوزستان که دچار آبگرفتگی شده بود، مردم اغلب به جای ترک خانه‌هایشان به پشت بام‌ها رفته بودند، حتی بخشی از اثاثیه‌ی خانه را همراه خودشان به پشت بام برده بودند! از ظاهر امر پیدا بود آن‌ها دستکم روز بعد می‌توانسته‌اند از آن ناحیه دور شوند، اما آن‌جا را ترک نکرده بودند!
در خبرهای دیروز آمده است استاندار کرمان و دستگاه‌های امدادی برای رسیدگی به سیل‌زدگان خود را به این مناطق محروم رسانده‌اند. امیدوارم مردمی که از شدت باران، به پشت بام‌ها پناه برده‌اند، از سوی دولت در تهران مورد حمایت ویژه هم قرار بگیرند تا ناچار نباشند زمان طولانی از خانه‌‌شان دور شوند؛ این را از آن جهت می‌گویم که حجم تخریب‌ها بسیار بالاتر از تصور است؛ آن‌هم در این حال و هوای بحران‌خیز کرونایی!
کسانی که ناچار شدند شب را از ترس سیل به پشت بام خانه پناه ببرند، معنای سرگردانی و دور شدن از مال و اموال ناچیز خود را که حاصل یک عمر جان کندن است به خوبی درک می‌کنند. /پ