فردای کرمان – محمد لطیفکار: هرچند پرورش گلمحمدی با آبوهوای بسیاری از مناطق ایران انطباق دارد و ایرانیها از دیرباز آن را به خوبی میشناختهاند، اما در گذشته هر وقت صحبت از صنعت گلابگیری به میان آمده، با نام کاشان و قمصر همراه بوده است.
در کرمان تنها چند دهه است که عطر و بوی گلمحمدی جانهای کشاورزان را به وجد میآورد، و ما را به یاد همایون صنعتی و همسرش شهیندخت سرلتی میاندازد.
حتم دارم آن روز که همایون از داخل جعبهی قدیمی پدربزرگ خود، پتهای را یافت که روی آن نشانی یک زمین دورافتادهی منطقهی لالهزار ثبت شده بود، نمیدانست به چه کشف بزرگی نائل آمده است. اما این رویداد حاصل تلاش و تقدیر او بود. این کاغذ دستنویس را یک فرد نیکوکار به پدربزرگ او، حاجاکبر صنعتی بابت کمک به پرورشگاه هدیه داده بود.
ذهن کارآفرین و جستوگر همایون، او را به بردسیر و لالهزار کشاند تا از دل تلاش او و همسرش، عطر گلابزهرای این منطقه در جهان پراکنده شود و زبانزد عام و خاص گردد. و در حقیقت او با این اقدام به دشتهای وسیع و مردهی این مناطق روح زندگی دمید.
این اتفاق البته به همین سادگی که در این دو جمله نوشتم رخ نداد. همایون و شهیندخت یک عمر پای این کار ایستادند تا به ثمر نشست. آنها دست به انقلابی در تولید و ترویج این محصول کشاورزی زدند که اینک در تمامی ایران شاهد گسترش آن هستیم.
بهنظر من، معنای این اتفاق، و گسترش تولید گلمحمدی در عصر کنونی، آن است که همایون، حتی بعد از اینکه از دنیا رفت، دستاش از کارآفرینی که عاشقانه آن را دوست داشت، کوتاه نشد! آدم باید خیلی خوشاقبال باشد که اینطور ماندگار شود. روح هر دو عزیز شاد و یادشان گرامی باد.
در اردیبهشتماه گذشته عکاسان با ذوق خبرگزاریها و مطبوعات، دهها مجموعه عکس روحنواز از برداشت و فرآوری این محصول را منتشر کردند. این در حالی است که هنوز خردادماه را هم پیشرو داریم.
*در همین راستا، خبرگزاری مهر یک مجموعه عکس از برداشت گلمحمدی و گلابگیری از «دهکده گل» در روستای خداقلی شهرستان بجنورد منتشر کرده است. حیفم آمد دستکم چند قاب از این مجموعه را شما نبینید.
[gallery ids="24455,24456,24457,24458,24459,24460,24461,24462,24463"]
نظر خود را بنویسید