خبرنگار به خودش تعلق ندارد

فردای‌کرمان ـ محمدرضا احمدی*: «حرفه‌ی خبرنگاری، از جمله حرفه‌هایی است که فعالان این حوزه روی یک تیغ دولبه حرکت می‌کنند. خبرنگاری، علی‌رغم جذابیت‌ها، هیجانات و شیرینی‌هایی که دارد، اما گاهی‌اوقات به‌دلیل اضطراب‌هایی که به‌همراه دارد، تلخ می‌شود، اما یک خبرنگار حرفه‌ای، خوب می‌داند که تلخی‌های حرفه‌اش را به زندگی شخصی و خانواده منتقل نکند.

خبرنگار وقتی در شهر قدم می‌زند، نگاهی غیر از افراد عادی به مسایل پیرامونش دارد، به آنچه اتفاق می‌افتد، با دید متفاوتی می‌نگرد و به این فکر می‌کند که معضلی را که در جامعه می‌بیند، چگونه مطرح کند تا به رفع آن بینجامد. این دید متفاوت، در خانواده و زندگی شخصی خبرنگار نیز وجود دارد. او به معضلات و مشکلات خانواده نیز با نگاه تیزبینانه‌تری می‌نگرد و تمام تلاش خود را برای رفع مشکلات خانواده به‌کار می‌گیرد.

به‌طور کلی حل مشکلات مردم شیرینی خاصی دارد؛ بنابراین، وقتی یک خبرنگار به‌عنوان حلقه‌ی واسط بین مردم و مسئولان تلاش می‌کند تا مشکلات و معضلاتی را که مردم بیان می‌کنند، به مسئولان ارایه کند و در حل‌و‌فصل آن بکوشد؛ حل مشکلات خانواده‌اش برای او شیرینی و حلاوتی دوچندان خواهد داشت.

دفاع از حقوق دیگران نیز، نکته‌ی مهمی است که خبرنگاران به‌عنوان یک رسالت به آن نگاه می‌کنند. یک خبرنگار، تلاش می‌کند از حقوق ادانشده دیگران دفاع کند، هرچند برای او دردسرساز باشد و او را در مواجهه با مسئولان قرار دهد. این موضوع در زندگی خبرنگاران نیز نقش پررنگی دارد؛ چراکه وقتی به‌خاطر افرادی که حتی نمی‌شناسد، خود را به دردسر می‌اندازد، قطعا در زندگی شخصی و نسبت به خانواده، صبوری و گذشت دارد و تلاش می‌کند به‌دور از هرگونه درگیری و تنش، مسایل و مشکلات خانوادگی را با گفت‌وگو حل کند.

اخلاق‌مداری، از دیگر مواردی است که یک خبرنگار به آن پایبند است و این مهم قطعا در زندگی شخصی خبرنگاران نیز تاثیر مثبت و قابل توجهی دارد. یک خبرنگار، موظف است در چارچوب اخلاق فعالیت کند؛ چراکه خبرنگار، به خودش تعلق ندارد؛ بلکه وظیفه او اطلاع‌رسانی است و کوچک‌ترین بی‌اخلاقی در فعالیت رسانه‌ای او، به افکار عمومی خدشه وارد می‌کند؛ بنابراین، وقتی یک خبرنگار، اخلاق حرفه‌ای را به بهترین نحو رعایت می‌کند، در خانواده و زندگی شخصی نیز فردی بااخلاق خواهد بود و با خانواده، با مهر و عطوفت برخورد می‌کند.

اما همچنان که خبرنگاران، مشکلات اجتماعی را جست‌وجو می‌کنند و چون رابط بین مردم و مسئولان هستند، نمی‌توانند از کنار مشکلات به آسانی بگذرند و برای نیازها و خواسته‌های سایر افراد جامعه تلاش می‌کنند، ولی بعضا برای حق‌و‌حقوق خود مطالبه‌گری نمی‌کنند.

خبرنگاری، حرفه‌ای لذت‌بخش است، اما به‌همراه خود دشواری‌ها و مشکلات زیادی دارد. خبرنگاران برای انجام رسالت خویش، گاهی از خانواده چشم‌پوشی می‌کند و به ثمر نشستن آنچه را که وظیفه خود می‌دانند، بر اعضای خانواده و کسب منفعت‌های مادی و اقتصادي ترجيح می‌دهند.

خبرنگاران باید در هر ساعت از شبانه‌روز، آماده به‌کار باشند و اکثرا نیز همواره آماده و آنلاین هستند و حتی در هنگامی که بیکارند، اخبار دیگران را دنبال می‌کنند و یا به مطالعه و افزایش دانش و آگاهی خود مشغولند که این درگیریِ بیش از از حد در این حرفه، موجب می‌شود گاهی اوقات از خانواده و زندگی شخصی غافل شوند و از همراهی با خانواده بازبمانند و به‌دلیل ساعت کاری زیاد نیز، گاهی زندگی شخصی خبرنگاران در کنار خانواده تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد.

خبرنگاری، فراتر از یک شغل است. آن‌ها همیشه به‌دنبال احقاق حقوق سایر اقشار جامعه هستند، اما به حقوق خودشان توجه نمی‌شود؛ بنابراین، این ضرب‌المثل معروف گویای وصف حال آن‌هاست که: «کوزه‌گر از کوزه شکسته آب می‌خورد». / الف

*خبرنگار نشریه کرمانشهر