فردای کرمان – پروین میرزاحسینی: خانواده‌ی درینی، یک خانواده‌ی ورزشی است که علاقه‌ی پدر به بازی شطرنج، سبب شده هر چهار فرزند خانواده به سمت این ورزش فکری گرایش پیدا کنند. پوریا، طوبی، فاطمه و ایلیا موفق شده‌اند تحت تعلیم و آموزش‌های پدر، عناوین مختلفی را در سطح کشور و جهان کسب کنند و چند سالی است که برادر بزرگ‌تر توانسته عنوان استاد بزرگ شطرنج را هم به افتخارات خود و خانواده اضافه کند.
بهانه‌ی گفت‌وگو با برادران شطرنج‌باز جیرفتی، کسب عنوان قهرمانی ایلیا در مسابقات آنلاین کشوری بود. ابتدا با پوریا درینی، استاد بزرگ شطرنج صحبت کردم.
شطرنج هم علم است، هم هنر و هم ورزش
پوریا یکی از مهم‌ترین دلایل گرایش خود و برادر و خواهرانش به شطرنج را علاقه‌ی پدر به این ورزش بیان کرد و گفت: «علاقه‌ی پدرم به شطرنج باعث شد که من و برادر و خواهرانم هم به این سمت کشیده شویم، پدرم ورزشکار و فوتبالیست بودند اما مصدومیت باعث شد به طرف شطرنج بیایند، البته بیشتر در حد استان کار می‌کردند و خیلی حرفه‌ای ادامه ندادند».
وی بیان کرد: «من سال 76 تحت تعلیم پدر، آموزش شطرنج را شروع کردم و همان سال بعد از شش ماه از آغاز فراگیری این ورزش در مسابقات قهرمانی کشور که در تهران برگزار شد عنوان قهرمانی کشور را کسب کردم و این شروعی بود برای به عضویت درآمدن در تیم ملی در رده‌ی زیر 10 سال که تا حال حاضر ادامه داشته و 19 سال است که من عضو تیم ملی هستم».
درینی با اشاره به فعالیت خواهرانش در رشته‌ی شطرنج، توضیح داد: «خواهر بزرگم طوبی حرفه‌ای کار می‌کند و در مسابقات و المپیادهای زیادی ازجمله لیگ بانوان و دانشجویان حضور داشته و مقام‌های زیادی در سطح کشور کسب کرده اما در چند سال اخیر به دلیل این‌که درگیر درس بوده و متاهل شده، حرفه‌ای بازی نمی‌کند و بیشتر در زمینه‌ی آموزش فعالیت دارد، ایشان در حد مربیگری درجه دو و سه فعال است».
وی خاطرنشان کرد: «فاطمه هم دانشجو است و معمولا در مسابقات دانشجویی شرکت می‌کند اما به دلیل شرایط درسی زیاد درگیر شطرنج نیست».
پوریا با اشاره به موفقیت‌هایی که در رشته‌ی شطرنج کسب کرده، گفت: «سال 2010 موفق شدم استاد بین‌المللی شطرنج بشوم و سال 2013 عنوان استاد بزرگ شطرنج را کسب کردم و هفتمین استاد بزرگ تاریخ شطرنج ایران شدم و در حال حاضر تنها استاد بزرگ جنوب‌شرق کشور هستم».
درینی با بیان این‌که شطرنج هم علم است، هم هنر و هم ورزش، اظهار کرد: «شطرنج علم است زیرا مثل ریاضی و هندسه، محاسبه و تجزیه و تحلیل دارد، هنر است چون خلاقیت در آن دخیل است و ورزش است از این جهت که اتلاف انرژی بالایی دارد».
وی ادامه داد: «این ورزش در سطح حرفه‌ای بسیار انرژی‌بر است، در سطح اول معمولا تورنمنت‌هایی که شرکت می‌کنیم بین 9 تا 11 بازی است که هر بازی بین سه الی شش ساعت طول می‌کشد و در کنار این تدارکاتی هم وجود دارد، باید از قبل حریفان را بررسی کنیم، نقاط ضعف آن‌ها را شناسایی کنیم و متناسب با این تحلیل‌ها شاخه‌ای را انتخاب کنیم که بتوانیم در بازی نتیجه بگیریم و این فرآیند ممکن است دو تا سه ساعت قبل از هر بازی به طول بینجامد».
پوریا درباره‌ی تمرینات ورزشکاران رشته‌ی شطرنج، یادآور شد: «تمرینات متفاوت است اما معمولا در طراز اول تیم ملی، معمولا پنج تا شش ساعت روزانه تمرین لازم است اما ممکن است در زمان برگزاری مسابقات این تمرین‌ها به روزانه 13 تا 14 ساعت هم برسد».
وی افزود: «برای طراز اول، تمرینات هم انسانی است و هم ماشینی و معمولا با موتورهای شطرنجی روز دنیا، بازی‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کنیم».
صنایع و شرکت‌های بزرگ استان هیچ‌وقت از من حمایت نکردند
پوریا درباره‌ی هزینه‌های ورزش شطرنج بیان کرد: «ورزش حرفه‌ای هم زمان‌بر و هم هزینه‌بر است و در شطرنج هم بدون اسپانسر ادامه‌ی کار دشوار است که من در این زمینه آسیب‌های زیادی از کم‌لطفی ارگان‌ها و مراکزی که می‌توانستند در سطح استان از من حمایت کنند و نکردند، دیده‌ام».
وی توضیح داد: «هزینه‌های ورزش شطرنج متناسب با سطح بازی حرفه‌ای متفاوت است. اعضای تیم ملی نیاز به مربی خارجی دارند و استخدام مربی خارجی با توجه به نرخ دلار بسیار هزینه‌ی بالایی دارد».
درینی ادامه داد: «هزینه‌ی مسابقات نیز بسیار بالاست، مثلا هزینه‌ی یک تورنمنت امارات که ما هر سال شرکت می‌کردیم قبل از کرونا با دلار 13 تومان، تقریبا 14 میلیون می‌شد که الان دو برابر شده است».
وی خاطرنشان کرد: «یک بازیکن حرفه‌ای حداقل باید سالانه 10 تورنمنت بین‌المللی شرکت کند و این هزینه‌ی بسیار سنگینی برای ورزشکاری که اسپانسر نداشته باشد، دارد».
درینی افزود: «با وجود صنایع و شرکت‌های بزرگی که می‌توانند از ورزشکاران حمایت کنند در حق من بسیار کم لطفی شده و هیچ وقت از سوی صنایع و شرکت‌های بزرگ استان پیشنهادی برای اسپانسری مطرح نشده است و چند سری هم که من و ریاست هیات شطرنج کرمان به مس درخواست دادیم هیچ وقت حمایت نکردند».
وی ادامه داد: «نمی‌دانم یک ورزشکار چه عناوینی باید کسب کند تا صنایع و شرکت‌های بزرگ استان حاضر به حمایت از او بشوند، آیا کسب بیش از 20 عنوان قهرمانی کافی نیست؟».
پوریا درباره‌ی حمایت خانواده از ایلیا برای ادامه‌ی فعالیت در این رشته گفت: «با توجه به این‌که ایلیا سن کمی دارد فرصت دارد حرفه‌ای بدرخشد و خانواده هم از او حمایت می‌کنند اما امیدوارم دید مسئولان نسبت به این رشته‌ی ورزشی و ورزشکاران شطرنج تغییر کند و برای یک بار هم که شده در استان شاهد حمایت آن‌ها باشیم».
بزرگ‌ترین آرزویم کسب عنوان قهرمانی جهان است
ایلیا درینی هم در گفت‌وگو با فردای کرمان با بیان این‌که آموزش شطرنج را از 9 سالگی و زیر نظر پدرش آغاز کرده، گفت: «همیشه از دیدن بازی خواهران و برادرم هیجان‌زده می‌شدم و از کودکی علاقه‌مند بودم این بازی را دنبال کنم».
ایلیا که در کلاس دهم تحصیل می‌کند، با اشاره به شرکت در مسابقات مختلف کشوری و استانی، بیان کرد: «تاکنون در مسابقات زیادی شرکت کرده‌ام و آخرین آن‌ها مسابقه‌ی آنلاین کشوری بود که عنوان قهرمانی را کسب کردم».
وی با بیان این‌که روزانه حدود شش تا هفت ساعت تمرین می‌کند، افزود: «در درس موفقم اما به دلیل شرکت در مسابقات گاهی وقفه‌ای پیش آمده که با کلاس‌های خصوصی آن را جبران کردم».
ایلیا تاکید کرد: «بزرگ‌ترین آرزویم کسب عنوان قهرمانی جهان در رشته‌ی شطرنج است». /پ
نظر خود را بنویسید