فردای‌کرمان ـ گروه اقتصاد: برآوردهای مبتنی بر داده‌های سامانه ملی اشتغال نشان می‌دهد که در سال 1399 در اقتصاد ایران بیش از یک‌میلیون و 711 هزار نفر فارغ‌التحصیل دانشگاهی زیر 40 سال بیکار وجود داشته که 82 درصد آنها مجرد بودند و غالبا به‌عنوان فرزند در کنار خانواده زندگی می‌کردند.
بررسی نقشۀ پراکندگی بیکاران فارغ‌التحصیل زیر 40 سال در ایران نیز حاکی از آن است که کانون اصلی این جمعیت، بنا به جغرافیای اقتصادی و اجتماعی کشور، در تهران است و در مجموع 254 هزار و 445 نفر از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی زیر 40 سال بیکار در این استان زندگی می‌کنند.
البته این موضوع برای تهران به‌عنوان پایتخت و پرجمعیت‌ترین استان کشور که بیش‌ترین مهاجرت‌پذیری را دارد، دور از انتظار نیست؛ اما نکتۀ قابل‌توجه این است که در این رده‌بندی، خوزستان به‌عنوان پنجمین استان پرجمعیت کشور، در رتبۀ دوم بیکاران فارغ‌التحصیل دانشگاهی قرار گرفته است.
بعد از آن استان کرمان به‌عنوان نهمین استان پرجمعیت کشور در رتبۀ سوم قرار دارد.
استان‌های فارس و اصفهان نیز به‌عنوان چهارمین و سومین استان‌های کشور از لحاظ جمعیت، در رتبه‌های سوم و چهارم میزبانی از فارغ‌التحصیلان بیکار جای می‌گیرند.
به گزارش فردای‌کرمان به نقل از پایگاه خبری اتاق ایران، از منظر جمعیت بیکاری درس‌خوانده‌ها به تفکیک استان، بدترین شرایط به استان خوزستان تعلق دارد که با وجود سهم 14.8 درصدی از تولید ناخالص ملی، فارغ‌التحصیلان دانشگاهی آن چنین شرایطی نامساعدی دارند.
در مقابل، استان‌های یزد، قزوین، خراسان جنوبی و قم به ترتیب از نظر جمعیت بیکاران فارغ‌التحصیل زیر 40 سال بهترین شرایط را دارند به‌گونه‌ای که در سال 1399، فقط 8307 فارغ‌التحصیل دانشگاهی بیکار زیر 40 سال در استان یزد وجود داشته و جمعیت این افراد در استان قزوین 8610 نفر و در استان خراسان جنوبی 8840 نفر بوده است.
برپایۀ این گزارش، مرکز آمار ایران سهم فارغ‌التحصیلان دانشگاهی و آموزش عالی از جمعیت بیکاران کشور در سال 1399 را 38.9 درصد و جمعیت آنها را کمتر از 963 هزار نفر تخمین زده است؛ اما برآوردهای مبتنی بر داده‌های سامانه ملی اشتغال و کسب‌وکار که از دفتر مطالعات رفاه اجتماعی وزارت، تعاون، کار و رفاه اجتماعی در این زمینه منتشر شده، اختلافات چشمگیری با روایت مرکز آمار دارد.
به‌عنوان نمونه، سهم بیکاران فارغ‌التحصیل دانشگاهی زیر 40 سال از جمعیت بیکاران کشور را 61.2 درصد و جمعیت آنها را بیش از یک‌میلیون و 711 هزار نفر اعلام می‌کند.
زندگی خصوصی دانشگاهی‌های بیکار
این گزارش می‌افزاید: بیکاری جوانان فارغ‌التحصیل دانشگاه‌ها و آموزش عالی جدا از بار روانی و اجتماعی بیکاری و اتلاف عمر برای خود این افراد، برای خانواده‌هایشان نیز آزاردهنده بوده و به‌ویژه از منظر اقتصادی دارای هزینۀ بالایی است. علاوه بر این، تأثیر وضعیت اشتغال جوانان درس‌خوانده در ازدواج و تشکیل خانواده نیز امر بدیهی و اثبات شده‌ای است؛ آن‌هم در شرایطی که یک جوان بیکار بدون اتکا به وضعیت اقتصاد خانواده، به‌سختی قادر به تأمین ملزومات ازدواج و زندگی مشترک است.
یکی از موضوعاتی که در گزارش دفتر مطالعات رفاه اجتماعی وزارت، تعاون، کار و رفاه اجتماعی و با استناد به داده‌های مرکز آمار ایران مورد بررسی قرار گرفته، پیشنهاد طرحی برای اشتغال این دسته از بیکاران از طریق آموزش و تدریس به دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل در دوران کروناست که در بهترین حالت می‌تواند شرایط اشتغال موقت 35 هزار نفر از آنها را بعد از یک دوره آموزشی و با دستمزد ماهانه دو میلیون تومان تضمین کند. گذشته از اینکه چنین طرحی در مقایسه با جمعیت یک‌میلیون و 711 هزار نفری فارغ‌التحصیلان بیکار زیر 40 سال کارگشاست یا نه، آمارهای ارائه شده در این گزارش بسیار قابل تأمل است.
بیکاران در کنار خانواده
در بخش دیگری از این گزارش آمده است: بررسی‌های دفتر مطالعات رفاه اجتماعی وزارت کار در مورد وضعیت تأهل بیکاران دارای تحصیلات عالی، نشان می‌دهد 84 درصد این جمعیت یک‌میلیون و 711 هزار نفری در سال 1399 مجرد، 14 درصد متأهل و 2 درصد (به دلیل فوت یا طلاق) بدون همسر هستند.
از نگاهی دیگر به این ماجرا، بیش‌ترین تعداد این گروه از بیکاران معادل یک‌میلیون و 547 هزار نفر، در خانواده نقش فرزند را دارا هستند. به‌عبارت‌دیگر، بیش از 90 درصد بیکاران فارغ‌التحصیل دانشگاهی زیر 40 سال کشور، همچنان به‌عنوان فرزند در کنار خانواده زندگی می‌کنند و عمدتا بار مالی معیشت آنها نیز بر گرده خانواده‌هاست. / الف
نظر خود را بنویسید