فردای‌کرمان - خلیل همایی: ماه گذشته (۱۲ اردیبهشت) برای شرکت در مجمع عمومی جمعیت هلال‌احمر که در«مستشفی الامام علی علیه‌السلام» در شهر نجف برگزار شد، با دکتر پزشکیان همسفر بودم. در آن زمان، سانحۀ اسفناک سقوط بالگرد رئیس‌جمهور فقید اتفاق نیفتاده بود و با توجه به سنّت دو دوره‌ای بودن ریاست‌جمهوری در ایران، هیچ نشانی از مباحث مربوط به کاندیداتوری در ۱۴۰۴ و قرینه‌ای برای تمایل ایشان جهت مشارکت سیاسی در ریاست‌جمهوری چهاردهم نبود. ضمن این‌که جمعیت هلال‌احمر یک نهاد بشردوستانه و غیرسیاسی است و عضویت اشخاصی چون دکتر پزشکیان، دکتر منصوری (معاون‌اجرایی ریاست‌جمهوری سیزدهم) و تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و سایرین با گرایش‌های مختلف در مجمع عمومی و شورای عالی هلال‌احمر، کارکرد غیرسیاسی داشته و در این سال‌ها هیچ‌گاه ندیده‌ام که جز در مورد برنامه و عملکرد جمعیت در حوادث داخلی و بین‌المللی سخنی گفته شود. حالا که آن اتفاق ناگوار رخ داده و آقای پزشکیان از بین ۸۱ داوطلب خدمت برای ریاست‌جمهوری چهاردهم و به‌عنوان یکی از شش کاندیدا، تایید صلاحیت شده، فکر کردم فراتر از دیدگاه‌های سیاسی و برنامه‌های ریاست‌جمهوری، بخشی از تجربۀ زیسته با دکتر مسعود پزشکیان را بدون روتوش بازگو نمایم.
البته تایید صلاحیت دکتر مسعود پزشکیان به‌عنوان یکی از ۶ کاندیدای برگزیدۀ شورای نگهبان شگفتی‌ساز هم بود و به گمانم نقطۀ عطفی در انتخابات دوره‌های اخیر خواهد شد. امیدوارانه معتقدم که ورود دکتر پزشکیان به عرصۀ رقابت‌های انتخاباتی، ریزش آراء مردم در چند انتخابات گذشته را متوقف و موجب تقویت قدرت ملی و افزایش امنیت ملی شود. فرایندی که قدرت چانه‌زنی کشورمان در عرصۀ دیپلماسی را بالا برده و نهایتاً به نفع مردم و نظام و موجب رفع گرفتاری‌های اقتصادی خواهد بود.
در این دوره، شورای نگهبان با هوشمندی، کشور را از بروز بحران ناشی از غوغاسالاری و سیاست‌زدگی توهم‌آمیز برخی جریانات داخلی و خارجی صیانت نمود و این فرصت کم‌نظیری برای مشارکت گسترده مردم است.
البته در این میان، بزرگترین خدمت به اعتدال‌گرایان و اصلاح‌طلبان هم تائید دکتر پزشکیان به‌عنوان کاندیدایی است که هیچ نقطه ضعف و نکتۀ منفی در زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی و کارنامۀ سیاسی وی وجود ندارد و اگر موج‌آفرینی و مشارکت جوانان افزایش یابد، شانس زیادی برای بهره‌گیری از ایشان در کسوت ریاست‌جمهوری وجود دارد.
باری در سفر ماه گذشته به نجف اشرف و همراهی با دکتر پزشکیان، بارها در اتوبوس و در اقامتگاه، با هم به‌طور خصوصی گفت‌وگو نمودیم و از هر دری سخن گفتیم. خلاصه برداشتم از شخصیت ایشان این است که دکتر مسعود پزشکیان؛ مصداق «انسان صادق» است! شخصیتی عالم، صاحب اندیشه، بدون پیچیدگی، متواضع، غیرمتظاهر و روراست.
فردی که سربازی خود را در یکی از محروم‌ترین مرزهای شرقی کشور گذرانده و هنگامی که از بی‌عدالتی در تخصیص اعتبارات و امکانات سخن می‌گوید، فقر و محرومیت در منطقه‌ای محروم هم‌چون سیستان و بلوچستان را عمیقاً لمس نموده است. آقای پزشکیان کسی بوده که پس از اخذ مدرک پزشکی، به عنوان یک رزمنده در کنار شهیدانی چون حمید و مهدی باکری قرار گرفته (آن هم در روزگاری که عده‌ای باکری را تکفیر می‌کردند!) و اگر امروز به‌عنوان کاندیدای ریاست‌جمهوری توئیت می‌زند :«برای ایران»؛ روزگاری نه چندان دور، برای ایران جان خویش را برکف گرفته است و به‌خاطر ایران جنگیده است. آن هم در دورانی که عده‌ای از مدعیان امروز، به بهانۀ تکمیل تحصیلات خود راهی آمریکا و انگلیس و کانادا و... شده بودند و هنگامی که خطر جنگ برطرف شد برگشتند و به سهم‌خواهی پرداختند و عدۀ دیگری نیز از رهگذر رانت‌های نفتی، به آلاف و الوف رسیدند و برخی از آنان، امروز صحنه‌گردان سیاست شده‌اند!
دکتر پزشکیان بیش از رزمنده بودن و تکلیف فردی، مسئول اعزام اکیپ‌های پزشکی به جبهه‌ها هم بود و در این چهل سال هیچ‌گاه از این راه نان نخورد و در جست‌وجوی نام نبود، و جبهه را هم به دنیا نفروخت.
دکتر پزشکیان سیاستمدار راستگویی است و به این باورمندی رسیده که با خود و دیگران صادق باشد و این کیمیایی ناب و گوهری کمیاب است. اگر نگوییم نایاب!
دکتر پزشکیان در جلسۀ مجمع عمومی هلال‌احمر در ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ ابتدا به دلیل سن خود و سپس با رای اعضا مجمع، عضو هیات رئیسه شد. در این جلسه، برخی سخنرانان از نیاز هلال‌احمر به افزایش بودجه سخن گفتند. به‌طور طبیعی از نمایندگان مجلس و ازجمله دکتر پزشکیان انتظار بود بر این خواست جمعیت؛ حداقل در آن جلسه صحّه بگذارند.
وقتی نوبت سخن گفتن دکتر پزشکیان فرارسید؛ به جای این‌که سخنی خوشایند مسئولین جمعیت و آن جمع بگوید، واقعیت را گفت و به محدودیت‌های بودجه‌ای کشور اشاره کرد و وعده و وعید بی‌خود نداد و گفت باید به دنبال منابع دیگری باشید و راست هم می‌گفت! مثلاً بخش بزرگی از سرمایۀ جمعیت هلال‌احمر، حاصل وقف‌هایی ارزشمند بوده که در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ صورت گرفته است. ازجمله در رفسنجان و سیرجان و خطۀ شمال کشور و ...
اگر ضریب اعتماد مردم به هلال‌احمر افزایش یابد و بخشی از سرمایۀ خود را در جهت اهداف بشردوستانۀ هلال‌احمر یعنی برقراری صلح، تفاهم و دوستی میان ملت‌ها و مذاهب، تسکین آلام بشری، تأمین احترام انسان‌ها، حمایت از زندگی و سلامت انسان‌ها بدون در نظر گرفتن هیچ‌گونه تبعیض میان آن‌ها صرف نمایند، اصلاً به بودجۀ دولتی نیازی نیست و دکتر پزشکیان در بیمارستان هلال‌احمر در نجف اشرف، سخن حق گفت، هر چند عده‌ای را خوش نیامد.
آن‌چه از دکتر مسعود پزشکیان فهمیدم، فراتر از نظام‌مند بودن برنامه‌های اجرایی و عملیاتی و داشتن ایده و طرح و استراتژی، وجه انسانی این شخصیت و صادق بودن اوست.
به نظرم ظاهر و باطن آقای پزشکیان یکی است، و از این جهت، به بسیاری از سیاستمداران در جهان شبیه نیست. از وینستون چرچیل- نخست‌وزیر مشهور بریتانیا که از قضا در کرمان هم بسیار مشهور است، نقل می‌کنند که گفته بود:
از کنار مقبره‌ای می‌گذشتم که روی آن نوشته بود،
اینجا آرامگاه مردی
راستگو و سیاستمداری بزرگ است و
این اولین باری بود که می‌دیدم
دونفر را در یک قبر دفن کرده‌اند...!
العاقل یکفیه الاشاره.
۲۲خردادماه ۱۴۰۳
نظر خود را بنویسید